NET EVEN ANDERS

NET EVEN ANDERS

Een nieuwe fase

In de oorspronkelijke bedoeling lag mijn liefde als voor de hand.

Nu lijkt niets hetzelfde, moet alles van voren af aan. Niets wil meer

hetzelfde, maar ik probeer het met nauwkeuriger zinnen.

Daarna het lieve lijf te redden. Vanuit stilstand de lijnen te beminnen,

om met het verstaanbare oog het wederzijdse oog te verstaan. Dan aldus

de eerste kus  te proeven waar woorden eerder bedrogen

of een onbegrepen pleidooi.

Waar tekent zich vrede als er nooit oorlog heeft gewoed? Continenten
op drift vormden eilanden zich eigen en verwerden ruigte, verloren
vogels op de wieken van de wind.

Waar zullen wij landen. In het bed wanen wij ons onbespied, maar
naakt voor ons geweten. Hier ben ik, zeg je, maar wie zal ik voor je heten?
Ik  noem je een engel, maar wil niet de gevolgen. Kan ik zelf nog
zo langer volgzaam zijn.

Het knarst in zijn voegen, het scharniert in de tijd. Alles wat eenvoud
had geleken moet een andere kans gekweten. Ik weet niet of ik zo
sterk zal zijn. Maar het leven een rivier en de tijd onbepaald –

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  Oud Overdie,  woensdag 4 november 2015