RESIDENTIE

RESIDENTIE

Na de psychose

Het geeft niet thuis, bezwijkt bijkans. Het lijf wil
zijns weegs, maar de geest overwint zijn geste.
Hoe weer op eigen kracht de eigen macht?

Niets kent nog geen richting. Vanwaar te
aarzelen alsof het duister of de winter. Mijn
ware ik is sterk genoeg om te overwinteren,

herinnert zijn eigen innerlijke weg. Ik lijk
van ver te moeten komen, ken heg noch steg.
Het stormt, het regent en de bladeren vallen.

Maar jij bent er en noemt voortvarend mijn
naam. Jij herinnert mij er aan door te zeggen
dat het je niet hindert. Ik voel mij bezwaard,

maar herinner mij hoe oneindig sterk ik werkelijk

ben, zelfs zonder de herinnering, zelfs met dit

geringschattend en bezwaarde lichaam.

Zo zit ik hier en weet het wachten een nu en
een hier voorbij dit eindeloos wachten. Ik
weet mij uiteindelijk krachtig op dit papier –

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  maandag 9 november 2015