STILSTAAN

STILSTAAN

Alhoewel ik deel ben aan mijn luttele waan
van alle dag kan ik haar niet lezen. De motieven
regenen in mijn hoofd, regeren het vermoeide
oor en oog, ontwaren velerlei pluimage.

De hemel dirigeert. Ik verblijf binnen mijn
schaarse cirkel en leef mij uit op dit papier.
Hoe ooit hier uit te geraken?

Hoe vastgeroest wat ik beoog. Ik ken mijzelf geen
buitenkans, ik blijf geborgen in wat mij hier
gevangen houdt, een ziel gedoemd voor leegte.
Het beperkt zich tot een schamel beleven.

Op kleine schaal. Trefzeker in het afgewogene.

Moet ik dan elk vallend blad afwegen en indelen
op zijn kleurenpracht? Laat het dan zachtjes
landen en mij tot verwondering zijn.

Een voor een –

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  Oud Overdie,  vrijdag 6 november 2015